Siegburgum




















































































































Insigne
Tabula geographica

Insigne Siegburgi



Siegburgum

Situs Siegburgi


Nomen Latinum:
Siegburgum
Nomen Theodiscum:
Siegburg
Nomina Latina alia: Sigeburgum, Sigisburgum, Sineburgo, Sigenbergensis civitas[1]
 
 
Columna victoriae

Siegburg Siegessaeule.jpg
 
 
Indicia fundamentalia

Terra foederalis:

Rhenania Septentrionalis-Vestfalia


Provincia:

Colonia Agrippina

Circulus rusticanus:
Rhein-Sieg-Kreis

Coordinata geographica:

50° 48′ 5″ Sept., 7° 12′ 16″ Ort.

Altitudo:
60 supra mare

Area:
23.47 km²

Numerus incolarum:
39438 (tempus 2007-06-30)

Coniunctio communium cum:
communibus quae sunt haec:
* Nogent-sur-Marne vexillum Franciae Francia


  • Guarda Vexillum Lusitaniae Lusitania


  • Boleslavia Vexillum Poloniae Polonia


  • Selcuk Vexillum Turciae Turcia


  • Orestiada Vexillum Graeciae Graecia




Numerus cursualis:
53721

Praefixum telephonicum:
02241

Nota autocineti:

SU

Nota magistratus communalis:
05 3 82 060

UN/LOCODE:
DE SIG

NUTS-Regio:
DEA2C
Ordo urbis partium: 12 regiones

Inscriptio cursualis magistratus:
Nogenter Platz 10
Pagina interretialis: [www.siegburg.de]

Res politicae

Magister civium :

Franz Huhn (CDU)

Siegburgum,[2] plenius Municipium Siegburgum (de Sigeburch) est urbs et caput regionis Rhenanae-Siegiensis in meridiana provinciae Coloniae parte, et habet paene quadraginta milia incolarum in duodecim partibus vel vicis quae sternunt novem milia pasuum quadrata.




Index






  • 1 Origio nominis


  • 2 Vicinia


  • 3 Insigne municipale?


  • 4 Historia


  • 5 Nota


  • 6 Bibliographia





Origio nominis |


Nomen habet municipium de flumine Sieg, quod Theodisce significat 'victoriam', sed "derivare" possumus vis nominis melius de Sigana vel Sigina, verbo antiquissimo Celtico; Sigulones fuerunt natio in paeninsula Cimbria, quod significavit 'palus' (Bahlow 1965:447–448).



Vicinia |


Siegburgum habet stationem ferriviariariam Siegburgense et Bonnense rapidissimorum hamaxostichorum, qui inter Coloniam et Francofurtum vehuntur. Haec statio est coniuncta linea 66 ferriviariae stratariae rapidae cum urbe Bonna ipsa. Flumen parvum nomine Agger in flumine Segaha se confudit Siegburgi. Agger est limen municipii occidentale, oppidum Troisdorpium est trans Aggerum.



Insigne municipale? |


Descriptio: In caeruleo archiangelus argenteus aureo nimbatus pallio rubro vestitus sceptrum aureum et orbem caeruleum cuius crucem auream impositum tenens supra trimontem in ipsam (colorem; sc.: argenteum) in qua leo rubro caeruleus linguatus et unguatus [sic est lingua heraldica] gradiens. Archiangelus est Michael, trimons est abbatia "Michaelsberg", quid est mons Michaelis. Leo est signum ducum Bergiensis.



Historia |


Annis circa 500 gens Francorum regionem oppugnaverunt. 1060 archiepiscopus Anno Secundus imperium vici adeptus est in quo quattuor annorum postea abbatiam fundit et iterum quinque postea ius monetaria et perginarii mercium et mercatus dedit. 1182 ius civitatis secutum est. Opera figlina fuerunt illis ex temporibus merx oppidi prima. Basilica et ecclesia Sancti Servatii orta est eo tempore.


Curatores abbatiae sunt comites Bergienses et in anno 1676 domini territorii autem facti sunt. (Fuerunt duces interea.) Pars regni borrusianori post bella Napoleonensia facta Siegburgum caput regionis anno 1816, sed vini culturam finis fuit anno 1829.


Anno 1862, prima ferrivia parva Germaniae fuit hic. Anno 1892, magna ergasteria ad armas faciendas orta sunt, 20 000 homines ibi bello mundiale primo laboraverunt. Non permulti mortui nec aedificia destructa in bello mundiale secundo. Synagoga autem Hebraicorum destructa est famulis tyranni iam antea.


Cohors praetoriana Germanici exercitus castra Siegburgi habuit ab 1957. Et ex anno 2003 illa statio ferriviaria adiuvit, municipium maiorem facere. Novissimum aedificium est Forum Rheno-Siegiense, quod duo milia hominum continet ad musicam audiendam vel spectacula videnda.



Nota |




  1. J. G. Th. Graesse, Orbis Latinus (Dresdae: Schönfeld, 1861; 1909. Brunsvici, 1972, 3 voll.) 1 2 3


  2. Confer Metropolis ecclesiae Trevericae 1855.



Bibliographia |


  • Bahlow, Hans. 1965. Deutschlands geographische Namenswelt. Frankfurt.



Popular posts from this blog

How to label and detect the document text images

Vallis Paradisi

Tabula Rosettana