Consonans bilabialis
Consonans bilabialis est articulatae vocis segmentum sive phonum, quod ita pronuntiatur, ut aëris impetus labiorum angustiis aut plena clausura impediatur. Lingua Latina has habet consonantes bilabiales tres: [p], [b], [m].
Bilabiales copia consonantium labialium continentur.
IPA | Descriptio | Specimen | |||
---|---|---|---|---|---|
Lingua | Orthographia | IPA | Sensus | ||
m | Nasalis bilabialis | Latina | mas | [ma:s] | |
p | Muta bilabialis surda | Latina | puer | [puɛr] | |
b | Muta bilabialis sonora | Latina | bellum | [bɛllum] | |
ɸ | Fricativa bilabialis surda | Ainuana | fuchi (フチ) | [ɸu̜tʃi] | 'avia' |
β | Fricativa bilabialis sonora | Hispanica | lobo | [loβo] | 'lupus' |
ʙ | Consonans bilabialis tremulans | Pirahana | kaoáíbogi | [kàò̯áí̯ʙòˈɡì] | 'malus spiritus' |
ʘ | Consonans bilabialis avulsiva | ǃXóõ[1] | ʘàa | [ʘàa] | 'infans' |
Nota |
↑ Loquela orientalis. Traill, Anthony (1985) Phonetic and phonological studies of "ǃXóõ" Bushman. Hamburg: Helmut Buske. ISBN 3871186694.
Nexus interni
- Adspirata bilabialis surda