Opus fundatum FAME




Opus fundatum FAME (Theodisce: FAME-Stiftung zur Förderung internationaler Verständigungsmittel, Esperantice: FAME-fondaĵo por stimulado de internaciaj kompreniloj) fundatio est ab esperantista Aloysio Meiners statuta anno 1988 ut populorum comprehensio mutua corroboraretur. Insuper incrementum haberent scientiae, explorationes, studia iuventutis quoad cultum atque humanitatem.




Index






  • 1 Historia


  • 2 Homines honorati


  • 3 Notae


  • 4 Externi nexus





Historia |


Meiners una cum politicis urbis Alae ornamentum istud gratum excogitavit laudatum homines operam dantes in communicatione internationali promovenda. Nomen operis fundati compendiarie nomen fundatoris ipsius celat, ecce quare: Franz-Alois Meiners.


Praemium famosum quoque instituerunt, quod consistit in pecunia; fundati operis moderatores in multis cooperantur cum Associatione Esperantica Germanica Berolini. Festum praemii distribuendi (Festo de la Kulturpremio/Aalener Esperanto-Kulturpreis) omni altero anno Alae celebratur, quod grex esperantistarum Alae domestica necnon curia auxiliantur. In demarchio ipso palma traditur una cum pecunia trium milium euronum. Alae etiam bibliotheca Esperantica grandis invenitur ex anno 1989: Esperanticorum fautor Carolus Henricus Schaeffer consuetudinem contraxerat cum variis hominibus politicis inter quos burgimagister Udalricus Pfeifle.



Homines honorati |




Alexandrus Korzhenkov Russus palmam anno 2010 ferens



  • 2018 - Helena Koutny, Hungara

  • 2016 - Catharina Kováts, Hungara

  • 2014 - Utho Maier et Carolus Henricus Schaeffer, Germani

  • 2012 - Floréal Martorell, Francogallus[1]

  • 2010 - Galena Gorecka et Alexander Korzhenkov, Russi

  • 2008 - Institutum Esperanticum internationale, Hagae

  • 2006 - Interculturale Centrum ICH (Germania)

  • 2004 - Kajto, musicorum grex

  • 2002 - Adoru - liber precum oecumenicus quem confecerunt Germani Adolpus Burkhardt, Bernardus Eichkorn, Albertus Kronenberger

  • 2000 - Gulielmus Auld, Britannicus

  • 1998 - Margarita Boulton, Britannica

  • 1996 - Gersi Alfredus Bays pro domu editoria "Fonto"

  • 1994 - Heroldo de Esperanto et Spomenka Štimec (Croatia)

  • 1993 - Ricardus Schulz et Bruno Vogelmann

  • 1991 - Ito Kanzi, Iaponus (attributio altera facta est isto anno in Congressu universali Bergae celebrato)

  • 1991 - Claudius Gacond casis variis Esperanticis in Helvetia erectis



Notae |




  1. Musikproduzent erhält den Esperanto-Kulturpreis Der Franzose Floréal Martorell engagiert sich seit zwei Jahrzehnten für die internationale Sprache



Externi nexus |


  • Situs proprius FAME



Popular posts from this blog

How to label and detect the document text images

Vallis Paradisi

Tabula Rosettana