Orda Aurea






Wikidata-logo.svg Orda Aurea

Res apud Vicidata repertae:

Orda Aurea: vexillum




Continens: Eurasia
Caput: Sarai, Sarai Berke

Gubernium



elective monarchy
Consilium: Kurultai




Populus



Sermo publicus: Lingua Mongolica, Kipchak, Old Tatar language, Uyghur




Tabula aut despectus


Orda Aurea: situs




Orda Aurea[1][2] vel Chanatus Dschudschii[2] erat chanatus mediaevalis in Eurasia (ut plurimum, in Europa Orientali et Asia Media).




Orda Aurea circa annum 1389




Index






  • 1 Historia


  • 2 Notae


  • 3 Bibliographia


  • 4 Nexus externi





Historia |


Cum Cingischam Imperium Mongolicum inter filios suos ad annum 1224 divisit, eorum senior, Dschudschius nomine, terras in parte occidentali imperii illius recepit. Postquam Batus, filius Dschudschii secundus, annis 1236–1242 invasionem in Europam orientalem mediamque perfecit (Rutheniam inter alia occupans), possessiones territoriales chanatus huius, Ordae Aurae, graviter amplificatae sunt. Cum cor Ordae fuit in terris ad fluxum inferiorem fluminis Rha (ubi Sarai, metropolis chanatus, locabatur), potestas chanorum eius ad fluxum inferiorem Danubii et Sinum Finnicum in occidente, ad Irtim et partem inferiorem Obii in oriente, ad Pontum Euxinum, Mare Caspium atque Lacum Oxianum in meridie, et ad terras Novogardiae Magnae in septentrione expandebatur. (Ducatus Ruthenici, quum in Ordam Auream non includebatur, subreguli eius fuere et tributum pendere debuerunt.)


Initio Orda Aurea ut pars Imperii Mongolici aestimabatur, sed post annum 1266 de facto chanatus sui iuris facta est. Ad annum 1312 religionem Islamicam ut officialem accepit.


Ad medium saeculi quindecimi Orda in nonnullos chanatus suorum iurum (Sibericum, Nogaiensem, Casanensem, Crimensem, Kazachicum, Uzbecicum, Astrachanensem) divisa est. Orda Magna, successor temporalis Ordae Aurae (in parte media possessionum illius priscarum locata), initio saeculi sedecimi periit.



Notae |




  1. ↑ Iohannes de Plano Carpini, Historia Mongalorum p. 114


  2. ↑ 2.02.1 C.M. Fraehn, De aliquot numis Kuficis... (in: Mémoires de l'Académie impériale des sciences de St. Petersbourg, vol. 10), p. 398



Bibliographia |



  • Греков Б. Д., Якубовский А. Ю. Золотая Орда и её падение. — Moscuae & Leninopoli: Издательство АН СССР, 1950.

  • Егоров В. Л. Историческая география Золотой Орды в XIII—XIV вв. / Отв. редактор В. И. Буганов. — Moscuae: Наука, 1985.

  • Закиров С. Дипломатические отношения Золотой Орды с Египтом / Отв. редактор В. А. Ромодин. — Moscuae: Наука, 1966.

  • Исхаков Д. М., Измайлов И. Л. Этнополитическая история татар в VI — первой четверти XV века. — Casani: Институт истории Академии наук Татарстана, 2000.

  • Каргалов В. В. Конец ордынского ига. Ed. 3. Moscuae: УРСС, 2011.

  • Каргалов, В. В. Монголо-татарское нашествие на Русь. XIII век. Ed. 2. Moscuae: Либроком, 2011.

  • Каргалов, В. В. Свержение монголо-татарского ига. Moscuae; УРСС, 2010.

  • Кульпин Э. С. Золотая Орда. — Moscuae: Московский лицей, 1998; URSS, 2007.

  • Мыськов Е. П. Политическая история Золотой Орды (1236—1313 гг.). Volgogradi: Издательство Волгоградского государственного университета, 2003. ISBN 5-85534-807-5.

  • Почекаев Р. Ю. Цари ордынские. Petropoli: Евразия, 2010.

  • Рудаков, В. Н. Монголо-татары глазами древнерусских книжников середины XIII—XV вв. Moscuae: Квадрига, 2009.

  • Сафаргалиев М. Г. Распад Золотой Орды. Саранск: Мордовское книжное издательство, 1960.

  • Трепавлов, В. В. Золотая Орда в XIV столетии. Moscuae: Квадрига, 2010.

  • Фёдоров-Давыдов Г. А. Общественный строй Золотой Орды. Moscuae: Издательство Московского университета, 1973.

  • Широкорад, А. Б. Русь и Орда. Moscuae: Вече, 2008.



Nexus externi |







Commons-logo.svg
Vicimedia Communia plura habent quae ad Ordam Auream spectant.



  • Pagina de Orda Aurea Encyclopaediae Sovieticae Magnae editionis tertiae .mw-parser-output .existinglinksgray a,.mw-parser-output .existinglinksgray a:visited{color:gray}.mw-parser-output .existinglinksgray a.new{color:#ba0000}.mw-parser-output .existinglinksgray a.new:visited{color:#a55858}
    (Russice)








-

Popular posts from this blog

How to label and detect the document text images

Image
1 $begingroup$ This is what I mean as document text image: I want to label the texts in image as separate blocks and my model should detect these labels as classes. NOTE: This is how the end result should be like: The labels like Block 1, Block 2, Block 3,.. should be Logo, Title, Date,.. Others, etc. Work done: First approach : I tried to implement this method via Object Detection, it didn't work. It didn't even detect any text. Second approach : Then I tried it using PixelLink. As this model is build for scene text detection, it detected each and every text in the image. But this method can detect multiple lines of text if the threshold values are increased. But I have no idea how do I add labels to the text blocks. PIXEL_CLS_WEIGHT_all_ones = 'PIXEL_CLS_WEIGHT_all_ones' PIXEL_C...
Read more

Vallis Paradisi

Image
Coordinata: .mw-parser-output .geo-default,.mw-parser-output .geo-dms,.mw-parser-output .geo-dec{display:inline}.mw-parser-output .geo-nondefault,.mw-parser-output .geo-multi-punct{display:none}.mw-parser-output .longitude,.mw-parser-output .latitude{white-space:nowrap} 33°03′S 71°37′W  /  33.05°S 71.617°W  / -33.05; -71.617 Vallis Paradisi Res apud Vicidata repertae: Civitas : Chilia Numerus incolarum : 296 655 Zona horaria : UTC-4 Situs interretialis Nomen officiale : Valparaíso Gubernium Consilium : municipal council of Valparaíso Geographia Superficies : 401 600 000 Metrum quadratum Coniunctiones urbium Urbes gemellae : Ovetum , Badalona , Santa Fe , Ora longa , Sciamhaevum , Quantunia , Callao , Bat Yam , Melaka , Novorossiysk , Busan , Corduba , Odessa , Rosario , Malacca , Barcino , Soteropolis , Franciscopolis (California) , Guanajuato, Silao Tabula aut despectus Despectus in portum sinumque et urbem Vallis Paradisi Vallis Para...
Read more

Tabula Rosettana

Image
Tabula multilinguis Rosettana in Museo Britannico ostenditur. Tabula Rosettana, [1] etiam titulo OGIS 90 agnita, est stela decreto de rebus sacris in Aegypto anno 196 a.C.n. lato inscripta. Tabula iuxta Rosettam Aegypti, urbem in delta Nili et ad oram maris Mediterranei iacentem, anno 1799 a milite Francico reperta est. Inventio stelae, linguis duabus scripturisque tribus inscriptae, eruditis Instituti Aegypti statim nuntiata est; ibi enim iussu imperatoris Napoleonis eruditi omnium scientiarum (sub aegide Commissionis Scientiarum et Artium) properaverant cum expeditione Francica. Qua a Britannis mox debellata, tabula Rosettana Londinium missa hodie apud Museum Britannicum iacet. Textus Graecus cito lectus interpretationi textuum Aegyptiorum (in formis hieroglyphica et demotica expressorum) gradatim adiuvit. Denique textum plene interpretatus est Ioannes Franciscus Champollion. Ab opere eruditorum cumulativo coepit hodiernus scripturae hieroglyphicae linguaeque Aegyptiae a...
Read more