Supranus






Usitatus ambitus vocis supranistriae


Sopranus
[1] seu in musica classica discantus et cantus est acutissima vox. Quae hac vocis extensione canit supranistria aut sopranista[2][3] est.



Sopranistriae praeclarae |




Notae |




  1. Voces supranus et sopranus apud Gulielmum Monachum (circa 1480). In libris autem veteribus carmina choro cantanda continentibus haec vox saepe superius nominata est.


  2. Iohannes Traupman, Latin and English Dictionary (Novi Eboraci: Bantam Books, 2007), s.v. soprano.


  3. Ebbe Vilborg, Norstedts svensk-latinska ordbok, editio secunda, 2009, sub voce sopran.


.mw-parser-output .stipula{padding:3px;background:#F7F8FF;border:1px solid grey;margin:auto}.mw-parser-output .stipula td.cell1{background:transparent;color:white}




Musica

Haec stipula ad musicam spectat. Amplifica, si potes!



Popular posts from this blog

How to label and detect the document text images

Vallis Paradisi

Tabula Rosettana