Castra Romana
Vide etiam paginam discretivam: Castra (discretiva)
Castra (-orum, n., pl.) appellabant Romani locum vallo fossaque munitum, etiam interdum muris et moenibus, ubi milites habitabant et quiescebant. Cum in expeditione erant, milites tentoria ibi figebant.
Legiones Romanae, cum regionem quandam securamque relinqebant, cotidie vesperi castra construebant. Hic mos, qui unicus erat inter omnes antiqui aevi exercituum, fortasse ex maioribus venit, legibus Camillae (C. Marius serius codicem horum morum fecit.)
Castra prout oppidum militum forte erant. E castris stativis cum canabis eorum saepe oppida fiebant. In Germania castra stativa Romana fuerunt exempli gratia Bonnae, Coloniae Agrippinae et Condistate.
Index
1 De modo aedificationis
2 De loco eligendo
3 Fontes
4 Nexus interni
5 Bibliographia
6 Notae
7 Nexus externus
De modo aedificationis |
Castra cardine et decumano vel Via Praetoria et Via principali in quattour quadrantes dividebantur. Castra quattuor legionum (id est inter sexies decies milia (16 000) et vicies decies milia (20 000) virium) habet rectos angulos, latera lata fere inter CC et CCC metra castrorum superficie sex hectararum. Medio in castro Praetorium et Principia fuerunt.
De loco eligendo |
Ad disponendos milites commode, locus sit in summo situs, si licet. Sed rationes sunt:
- Accessus facilis sit et securus. (Castra enim consistuntur in fine diei, copiae ergo fessae sunt.)
- In propinquitate fontes aut rivi sint.
- Prata ad equos iumentaque pascendos non impedita sint.
- In loco planities sit quam planissima.
Fontes |
Hyginus Gromaticus: De munitionibus castrorum (Pseudo-Hyginus)[1]
Publius Flavius Vegetius Renatus: Epitoma rei militaris
Nexus interni
- Hermannus Koller: Vocabularius imaginibus illustratus. Orbis pictus latinus. Ex aedibus Artemis. Turici. Editio altera 1977 (MCMLXXVII)
- Castra carceralia
Canabae, vicus extra moenia castrorum
Castra Vetera, urbs Germaniae
Limes Romanus, fortificationes Germaniae Britanniaeque
Bibliographia |
- Anna Johnson: Römische Kastelle (Moguntiaco 1987).
- Christina Meyer-Freuler: Das Praetorium und die Basilika von Vindonissa (Brugae 1989).
Notae |
↑ Hygini Gromatici De munitionibus castrorum.
Nexus externus |
Vide castra in Victionario. |
| ||||