Htydjtk

Britannia erat provincia Romana in insula Britannica maxima instituta, ante quam Angli Saxonesque eam saeculo V expugnaverunt.

Provincia Britannia (47 - 207) |

Locus.

A.D. 78 - A.D. 84.

Tiberio Claudio caesare, Trinobantes, Britannorum princeps natio, in duarum dierum proelio a praetore Vespasiano et a legato A. Plautio victi sunt. Anno 47, Britannia provincia Romana condita est, et caesar Claudius legatum pro praetore Plautium provinciae praeficit. Sequentes legati Augusti pro praetore fuerunt:

• 
  Publius Ostorius Scapula (47-52)


• 
  Aulus Didius Gallus (52-58)


• 
  Quintus Veranius, anno 59 in proelio cum Siluris interfecto


• 
  Gaius Suetonius Paulinus (59-61), qui vatem Boudiccam vicit, et collega Iulius Classicianus


• 
  Publius Petronius Turpilianus (62-63)


• 
  Marcus Trebellius Maximus (63-69)


• 
  Marcus Vettius Bolanus (69-70) haud resistit Venutii Brigantis insurrectionem


• 
  Quintus Petillius Cerialis Caesius Rufus (71–74)


• 
  Sextus Iulius Frontinus (74–77) Siluros Cambriae armis et foederibus cogit


• 
  Gnaeus Iulius Agricola (77–84), cuius res gestas P. Cornelio Tacito cognovimus.


• 
  Sallustius Lucullus, Domitiano imperatore, qui eum supplicio affici iussit.


• 
  Publius Metilius Sabinus Nepos 95–97/98
  


• 
  Titus Avidius Quietus 98–101


• 
  Marcus Atilius Metilius Bradua Traiano imperatore


• 
  Lucius Neratius Marcellus (101–103)


• 
  Quintus Pompeius Falco 122(?)


• 
  Sextus Iulius Severus (120–126)


• 
  Publius Mummius Sisenna (132–135 aut diutius)


• 
  Quintus Lollius Urbicus 139 - 142
  


• 
  Marcus Statius Priscus Licinius Italicus (161–162)


• 
  Decimus Clodius Septimius Albinus (191–193)

Provincia divisa (207 - 293) |

Septimius Severus impüerator Britanniam in duas provincias, Britanniam Inferiorem et Britanniam Superiorem

Britannia in provincias quattuor divisa |

Anno 293 Diocletiano regnante, dioecesis quattuor provinciarum facta est, cum duobus imperiis militaribus.
Iam sera aetate Romana saepe Britannia ab Augustis usurpatoribus regnabatur. Augusti Romani "legitimi" copias e Britannia deducebant, ut alias partes imperii in terra continente in Germanos et Parthos defenderent, quam ob rem Britannia erat in barbaros sine praesidio. Imperatores a honestioribus localibus creabantur qui Britanniam necnon vicinas provincias occidentales defenderent.

Sed erat dilemma usurpatorum: si imperium suum defenderent ipsis cum copiis in terram continentem in Augustos Romanos legitimos progrediendum esset Britannia sine praesidio relicta; si Britanniam defenderent, Caesares legales in terra continente in Britanniam expugnandam praepararent. Inter alios et hi in Britannia purpuram sumpserunt: Magnentius anno 350, Magnus Maximus,Marcus, Gratianus atque Constantinus.

Finis Britanniae Provinciae |

Postremo Caesar Honorius Britannos deiuvabat in barbaros anno 412, dicens eis seipsis auxiliandum esse.

Bibliographia |

• Nigel Faulkner. The Decline and Fall of Roman Britain. Stroud Glocestriae: Tempus Publishing. 2000. ISBN 0-7524-1458-5
  


• 
  Tenney Frank, Roman Imperialism. Novi Eboraci: Macmillan, 1914 Textus apud archive.org
  


• Tenney Frank, ed., An Economic Survey of Ancient Rome. 6 voll. Baltimorae: Johns Hopkins University Press, 1933-1940


• Martin Henig, The Art of Roman Britain. Londinii: Batsford, 1995. ISBN 0-7134-5430-X (Paginae selectae apud Google Books)


• A. H. M. Jones, The Later Roman Empire 284-602; a social, economic and administrative survey. 3 voll. Oxoniae: Blackwell, 1964


• Peter Salway, The Oxford Illustrated History of Roman Britain. Oxonii: Oxford University Press, 1993


• Peter Salway, Roman Britain. Oxonii: Oxford University Press, 1984

Nexus interni

• Urbes Britanniae Romanae

Provinciae Imperii Romani ante-Diocletianae

Achaia • Aegyptus • Africa • Alpes Cottiae • Alpes Graiae • Alpes Maritimae • Alpes Poeninae • Aquitania • Arabia Petraea • Armenia • Asia • Assyria • Baetica • Bithynia et Pontus • Britannia; inferior, superior • Cilicia • Corsica et Sardinia • Creta et Cyrene • Cyprus • Dacia; inferior, superior, Porolissensis; Tres Daciae • Dacia Aureliana • Dalmatia • Epirus • Galatia • Gallia Belgica • Gallia Cisalpina • Gallia Lugdunensis • Gallia Narbonensis • Germania Inferior • Germania Superior • Hispania Tarraconensis • Iudaea • Lusitania • Lycia et Pamphylia • Macedonia • Mauritania Caesariensis • Mauritania Tingitana • Mesopotamia • Moesia; Inferior, Superior • Noricum • Numidia • Pannonia; Inferior, Superior • Raetia • Sicilia • Syria; Coele, Phoenice • Thracia Index provinciarum Rei Publicae Romanae • Index provinciarum Romanarum Imperii • Index provinciarum Romanarum Diocletianarum Tabula successionis provinciarum Romanarum