Oraculum





Unam legis e paginis de

Religione Graeca

disserentibus



Greek Roman Laurel wreath vector.svg



Natura



  • Mythologia Graeca

  • Philosophia Graeca antiqua

  • Polytheismus

  • Monismus

  • Religio Pantheia





Dii



  • Duodecim dei Olympici

    • Zeus

    • Hera

    • Hermes

    • Ares

    • Aphrodite

    • Apollo

    • Artemis

    • Athena

    • Demeter

    • Dionysus

    • Hephaestus

    • Hestia

    • Poseidon






Mores



  • Libatio

  • Oraculum





Feriae et certaminae



  • Sacra Eleusinia

  • Quattuor certamina sacra

  • Nemea (certamina)

  • Isthmia (certamina)

  • Olympia antiqua

  • Pythia (certamina)

  • Lenaea

  • Aphrodisia

  • Adonia





Loci sancti



  • Eleusis

  • Delphi (urbs Graeciae)

  • Delos

  • Dodona

  • Olympus

  • Olympia (Graecia)





Texta



  • Argonautica (Apollonius Rhodius)

  • Bibliotheca (Apollodorus)

  • Dionysiaca (Nonnus)

  • Cyclus epicus

  • Hymni Homerici

  • Ilias

  • Odyssea

  • Argonautica Orphica

  • Theogonia

  • Opera et Dies




Vide etiam
Religio Romana





Sibylla Delphi in Aedicula Sixtina.


Oraculum (ab orando) sensu amplificato est omnis ratio tempora futura per res praeternaturales indagandi. Hoc verbum duplicem habet significationem: tam responsum deorum quam locum in quo dii oracula edunt et oracula consuluntur denotat.


Oracula in duas classes separantur, scilicet oracula sua sponte evenientes (velut ostenta, somnia, et oscines occinentes), atque oracula ab hominibus aut excitata, aut petita. Magni ponderis in terris Mari Mediterraneo adiacentibus erat haruspicina vel extispicium, ars quaedam antiquissima voluntatem deorum divinandi per examinationem viscerorum hostiarum, praecipue iecoris (iecur utpote ut sedes sensuum passionumque videbatur), et studium combustionis in ara hostiarum. Item sortes coniectendo, res in fontes sacros deiciendo, aquam in patera lustrando et loco sacro dormiendo compertum erat quod futurum esset. Cum oracula saepe obscuritate involuta essent et ambigua, sacerdotes et vates pro interpretatione requirebantur. Vates sibyllaeque furore divino, sine auxiliis externis, vaticinari poterant, etsi variaret modus eorum operandi.


Apollo ante ceteros fuit deus oraculorum; praeter Delphos habuit, et oracula celebra Didymae et ad Kolofon. Ceterum fuerunt Graciae multa oracula, in omnibus humanae vitae rebus consulta. Oraculi institutum, a Romanis resuscitatum, deinde in imperio Romano longe valebat, imprimis in specie astrologiae, manium evocationis, et augurii.




"Oraculi consultatio" ab Iohanne Gulielmo Waterhouse picta.





Aegeus, Athenarum rex mythologicus, Oraculo Delphico supplex Pythiae, qui in tripodem sedet



Fontes |



  • William J. Broad. 2006. The Oracle: The Lost Secrets and Hidden Message of Ancient Delphi. Novi Eboraci: Penguin Press.

  • T. Curnow. 1995. The Oracles of the Ancient World: A Comprehensive Guide. Londinii: Duckworth. ISBN 0-7156-3194-2.


  • E. E. Evans-Pritchard. 1976. Witchcraft, Oracle, and Magic among the Azande. Oxoniae: Clarendon Press.

  • Joseph Fontenrose. 1981. The Delphic Oracle: Its Responses and Operations with a Catalogue of Responses. Berkeleiae: University of California Press.

  • Robert Temple. 2002. Netherworld. Londinii: Century.

  • J. B. Webster et A. A. Boahen. N.d. The Revolutionary Years, West Africa since 1800. Londinii: Longman.


Nexus interni


  • Propheta


Nexus externi |




  • De oraculis Thibetanis (David Cherniack)

  • Vita Kuten Lama a se composita




Popular posts from this blog

How to label and detect the document text images

Vallis Paradisi

Tabula Rosettana