Flavius Rufius Gennadius Probus Orestes
Flavius Rufius Gennadius Probus Orestes (natus saeculo 5 aut 6, mortuus anno 552) vir publicus Romanus sub regno Ostrogothorum fuit.
Familia |
Pater eius Rufius Magnus Faustus Avienus Iunior erat, consul anni 502. Cum Totila rex Ostrogothorum die 17 Decembris 546 Romam expugnaret, Rufius cum aliis senatoribus in Basilicam Sancti Petri fugit[1]. Senatores capti et a Tolia in Campaniam missi sunt et custodiabantur. Cum Narses anno 552 Romam expugnavisset, custodes morte Totilae regis irati omnes captivos necaverunt[2].
Bibliographia |
- John R. Martindale: The Prosopography of the Later Roman Empire. Band IIIb, Cambridge 1992, S. 956.
Notae |
↑ Procopius, Bella VII 20,16-19
↑ opus citatum VIII 34,5-6
Antecessores: Flavius Decius Iunior (sine collega) | Consul 530 cum Flavio Lampadio | Successores: Post consulatum Lampadii et Orestis Proximus consul: Imp. Caesar Flavius Petrus Sabbatius Iustinianus Augustus III (solus, anno 533) |