Lingua Paniabica
Vide etiam paginam fere homonymam: Lingua Panjabica occidentalis
Lingua Paniabica ਪੰਜਾਬੀ | ||
---|---|---|
Taxinomia: | Lingua Neoindica e divisione Indoiranica familiae Indoeuropaeae | |
Locutores: | 28 163 000 (Paniabica stricto sensu: vide et lingua Paniabica occidentalis) | |
Sigla: | 1 pa, 2 pan, 3 pan | |
Status publicus | ||
Officialis | India | |
Privata | Pakistania, Britannia, alibi | |
Litterae: | Litterae Paniabicae | |
Scriptura: | Scriptura Gurmukhi | |
Procuratio: | nulla | |
Familiae linguisticae coloribus Vicipaedicis pictae | ||
Linguae Indicae praecipuae |
Lingua Paniabica[1] seu Peniabica[2] (Pañjābī) ad linguas Indicas e divisione Indoiranica familiae Indoeuropaeae pertinet. In India praecipue adhibetur. Multi sub hoc nomine enumerant dialectos Lahnda, et ante omnes dialectos "Paniabicas occidentales", praecipue in Pakistania usuales; hae autem a philologis a lingua Paniabica stricto sensu separantur.
Notae |
↑ Vb. adiect. "Paniabicus" in nominibus biologicis reperitur, e.g. Ramapithecus panjabicus
↑ "Penjabica": Christianus Lassen, Institutiones linguae Pracriticae (Bonnae, 1837) textus app. p. 19.