Sphenisciformes
Sphenisciformes Aetas fossilium: Palaeocaeno-Recens, 62–0 Ma PreЄ Є O S D C P T I K Pg N ? | |
---|---|
Pygoscelis papua | |
Taxinomia | |
Regnum: | Animalia |
Phylum: | Chordata |
Classis: | Aves |
Infraclassis: | Neognathae |
Ordo: | Sphenisciformes Sharpe, 1891 |
Familia: | Spheniscidae Bonaparte, 1831 |
Sphenisciformes sunt ordo avium quae omnino in Hemisphaerio Australi habitant, imprimis in Antarctica. Sunt aquatiles, sed volare non possunt. Nigras et albas plumas habent. Piscibus et parvis aliis animalibus marinis vescuntur. Multae sphenisciformium species exstant.
Index
1 Territoria
2 Cibus
3 Fetura
4 Hostes
5 Genera et species
6 Bibliographia
Territoria |
Sphenisciformes praesertim in Antarctica vivunt, sed etiam in Africa, Australia, Chilia, Argentina, Nova Zelandia, et Australia. In Hemisphaerio septentrionali nulli Sphenisciformes sunt, quia ibi plus carnivores vivunt. Semper habitant per oras, quia pisces manducant.
Cibus |
Sphenisciformes multas types piscium manducant. Crustacea et cephalopoda plurime manducatur. Sphenisciformes parva euphausiacea manducant.
Fetura |
Sphenisciformes nidificia faciunt in cavis se protegentes contra solis. Sphenisciformes maxima ova eorum sine nidificis cubant. Mas et femina invicem cubant, invicem cibum quaerunt. Ut ova excludunt, parens pisces voment et adulescibus dant.
Hostes |
A terra carnivores sicut felidae, canes, et rodentia hostes Spheniformium sunt. A marique carnivores sicut Selachimorpha, Arctocephalinae, et Cetacea hostes Spheniformium sunt. Homo quoque periculum magnum est.
Genera et species |
Aptenodytes
- Aptenodytes forsteri
- Aptenodytes patagonicus
Eudyptes
- Eudyptes chrysocome
- Eudyptes chrysolophus
- Eudyptes moseleyi
- Eudyptes pachyrhynchus
- Eudyptes robustus
- Eudyptes schlegeli
- Eudyptes sclateri
Eudyptula
- Eudyptula minor
- Eudyptula minor albosignata
Megadyptes
- Megadyptes antipodes
Pygoscelis
- Pygoscelis adeliae
- Pygoscelis antarcticus
- Pygoscelis papua
Spheniscus
- Spheniscus demersus
- Spheniscus humboldti
- Spheniscus magellanicus
- Spheniscus mendiculus
Bibliographia |
- Williams, Tony D. 1995. The Penguins: Spheniscidae. Oxoniae: Oxford University Press. ISBN 0-19-854667-X.