Nova Francia







Vexillum Insularum Sancti Petri et Miquelonensis, collectivitatis transmarinae Francicae.


Nova Francia, olim etiam Nova Gallia appellata,[1] fuit regio a Francia in America Septentrionali colonizata per tempus quod coepit anno 1534, cum Iacobus Cartier Flumen Sancti Laurentii exploraret, ac finivit cum Francia Novam Franciam Hispaniae et Britanniarum Regno anno 1763 concederet. Summa potestate, anno 1712 (ante Pacem Traiecti ad Rhenum), terra Nova Francia, etiam aliquando Imperium Americanum Septentrionale Francicum et Nova Francia Regia appellata, extendebat a Terra Nova ad campos Canadienses et a Sinu Hudsoniano ad Sinum Mexici, omnibus Lacubus Magnis Americae Septentrionalis non exclusis.





Habitatio Camplenii circa 1608.


Terra divisa est in colonias, quarum quisque suam administrationem habebat: Canada, Acadia, Terra Nova (Plaisance), et Ludoviciana.[2] Pax Traiecti ad Rhenum agros Francicis assignatos in Acadia continentale, Sinu Hudsoniano, et Terra Nova reiecit, et Insulam Regalem constituit, coloniam quae nunc Insula Capitis Britanniae appellatur, ubi Francici Castellum Ludoviciburgense exstruxerunt.[3][4] Acadiae erat historia omnino varia per Magnam Eversionem, calamitatem quae die 28 Iulii quotannis ex anno 2003 publice commemoratur. Proles Acadianorum in Provinciis Maritimis Canadae atque in Cenomannica et Ludoviciana in Civitatibus Foederatis disperguntur.




Nova Francia occidentalis, cum Terra Illinoesia. Vincentius Coronelli, 1688.





Le Grand Voyage du Pays des Hurons ('Magnum iter per terras Huronum'). Gabriel Sagard, 1632.





Vexillum commercii Novae Franciae.





America Septentrionalis anno 1702, cum castellis, oppidis, et (coloribus solidis) regionibus ab Europaeis occupatis.





Mors Sebastiani Rale, sacerdotis Francici, per Bellum Patris Rale. Imago annis 1850 facta.




Agri assignati in America Septentrionali ante 1750 et Bellum Franco-Indianum, partem maioris certaminis universi, quod Bellum Septem Annorum (ab 1756 ad 1763) appellatur. Possessiones Britannicae (roseae), Francicae (caeruleae), et Hispaniae (aurantiae pinguntur.




Lucra terrestria Britannica post Foedus Lutetiense rosea, et lucra terrestria Hispanica post Foedus Fontis Bleaudi flava.





Hierarchia politica Novae Franciae circa 1759.


Saeculo sexto decimo, coloni terram praecipue adhibebant ut opibus naturae uterentur. Saeculo septimo decimo coeperunt deductiones prosperae in Acadia, atque in Quebeco per nisus Samuelis Camplenii. Ante 1765, multitudo novae Provinciae Quebeci usque ad 70 000 colonorum fere pervenit.


Anno 1763, Francia Britanniae Maiori et Hispaniae concessit reliquias Novae Franciae praeter insulas Sancti Petri et Miquelonensis, per Foedus Lutetiense, quod Bellum Septem Annorum (Bellum Franco-Indianum) composuit. Britannia accepit Canadam, Acadiam, et partes Ludovicianae Francicae quae ad orientem Fluminis Mississippiensis iacuerunt, praeter Île d'Orléans,? quae Hispaniae concessa est, cum terris occidentalibus, maiore Ludovicianae parte.


Anno 1800, Hispania eius partem Ludovicianae per clandestinum Foedus Tertium Sancti Hidelfonsi Franciae reddit; quam autem Napoleo, dux Francicus, per Emptionem Ludovicianam anni 1803 Civitatibus Foederatis vicissim emit, potestatem colonicam Francicam in Americae Septentrionali continentali perpetuo finiens.


Nova Francia ad ultimum pars Civitatum Foederatarum et Canadae facta est, Insulis Sancti Petri et Miquelonensis solo vestigio sub regno Francico manente. In Civitatibus Foederatis, legatum Novae Franciae comprehendit permulta nomina locorum atque parvi greges hominum Francoloquentium; in Canada, bilinguismus et fortes identitates Francophonicae fortasse sunt durabilissima Novae Francia vestigia. Victoria Britannica varie inter Canadianos francophonos, et aliter inter Canadianos anglophonos et francophonos videtur.




Index






  • 1 Nexus interni


  • 2 Notae


  • 3 Bibliographia


    • 3.1 Classici vetustiores


    • 3.2 Fontes primarii


    • 3.3 Historiographia


    • 3.4 Francice scripta




  • 4 Nexus externi




Nexus interni




  • Samuel Camplenius

  • Canadenses Francogallici

  • Codex Canadiensis

  • Emptio Ludoviciana

  • Flumen Richelaeum

  • Foedus Iroquesiorum

  • Historia Canadae

  • Historia Quebeci

  • Nova Anglia

  • Provinciae Maritimae

  • Servitus in Nova Francia

  • Petrus Sorelius

  • Ioannes Talon

  • Terra Illinoesia

  • Tredecim Coloniae

  • Ianus Verazanus




Notae |




  1. ↑ Morison 1971:323.


  2. ↑ Francis, Jones, et Smith 2009:51.


  3. ↑ Johnston, Andrew John Bayly (2001). Control and Order in French Colonial Louisbourg, 1713–1758. MSU Press. pp. 8–9. ISBN 9780870135705 


  4. ↑ "History". Fortress of Louisbourg Association. 



Bibliographia |



  • Chartrand, René. 2008. The Forts of New France in Northeast America 1600–1763. Osprey Publications. ISBN 9781846032554.

  • Chartrand, René. 2008. The forts of New France: the Great Lakes, the Plains and the Gulf Coast, 1600–1763. Osprey Publishing. ISBN 9781846035043.

  • Charbonneau, H., et al. 1993. The First French Canadians: Pioneers in the St. Lawrence Valley. University of Delaware Press. Google Books.

  • Choquette, Leslie. 1997. Frenchmen into peasants: modernity and tradition in the peopling of French Canada. Cantabrigiae Massachusettae: Harvard University Press. ISBN 0674323157.

  • Dale, Ronald J. 2004. The Fall of New France: How the French Lost a North American Empire, 1754–1763. Toronti: James Lorimer and Company.

  • Dechêne, Louise. 1992. Habitants and merchants in seventeenth-century Montreal. Monte Regali: McGill-Queen's University Press. Google Books.

  • Eccles, W. J. 1968. Canadian Society during the French Regime. Canadian Historical Association. Google Books.

  • Eccles, W. J. 1969. The Canadian Frontier, 1534–1760. Torontone: Holt, Rinehart and Winston.

  • Francis, R. Douglas, Richard Jones, et Donald B. Smith. 2009. Journeys: A History of Canada. Cengage Learning. ISBN 0176442448.

  • Greer, Allan. 1997. The people of New France. Torontone: University of Toronto Press. ISBN 0802078168.

  • Harris, Richard Colebrook. 1966. The Seigneurial System in Early Canada. Monte Regali: McGill-Queen's University Press. Google Books.

  • Landry, Yves. 1993. Fertility in France and New France: The Distinguishing Characteristics of Canadian Behavior in the Seventeenth and Eighteenth Centuries. Social Science History 17(4):577–592. JSTOR 1171305.

  • Morrison, Samuel Eliot. 1971. The European Discovery of America: The Northern Voyages. Novi Eboraci: Oxford University Press. ISBN 0192159410.

  • Munro, William Bennett. 1906. The Office of Intendant in New France. American Historical Review 12(1):15–38. Oxford University Press. doi:10.2307/1832882. JSTOR 1832882.

  • Moogk, Peter N. 2000. La Nouvelle-France: the making of French Canada: a cultural history. East Lansing Michiganiae: Michigan State University. ISBN 0870135287.

  • Trigger, Bruce. 1976. The Children of Aataentsic: A history of the Huron People to 1660. Monte Regali: McGill-Queens University Press.



Classici vetustiores |



  • Kingsford, William. 1890. The History of Canada: Canada under French rule. Vol. 4. Roswell & Hutchinson.

  • Parkman, Francis. 1983. Count Frontenac and New France under Louis XIV, A Half-Century of Conflict, Montcalm and Wolfe. France and England in North America, Pioneers of France in the New World, The Jesuits in North America in the Seventeenth Century, La Salle and the Discovery of the Great West, The Old Regime in Canada, 2. Library of America.

  • Wrong, George M., et H. H. Langton. 1914, 2009. The Rise of New France. The Chronicles of Canada, 2. Fireship Press. ISBN 1934757454.

  • Wrong, George M. 1918. The Conquest of New France: A Chronicle of the Colonial Wars. Portu Novo: Yale University Press. ISBN 1580572766.



Fontes primarii |


  • Lawn, Katherine, et Claudio Salvucci, eds. 2005. Women in New France: Extracts from the Jesuit Relations. Bristoliae Pennsilvaniae: Evolution Publishing.


Historiographia |



  • Gagnon, Serge. 1978. The Historiography of New France, 1960-1974: Jean Hamelin to Louise Dechêne. Journal of Canadian Studies / Revue d'Études Canadiennes 13(1): 80ff.

  • Greer, Allan. 2010. National, Transnational, and Hypernational Historiographies: New France Meets Early American History. Canadian Historical Review 91(4): 695–724.



Francice scripta |



  • Havard, Gilles, et Cécile Vidal. 2003. Histoire de l'Amérique française. Lutetiae: Flammarion. ISBN 2082100456.

  • Lahaise, Robert, et Noël Vallerand. 1999. La Nouvelle-France 1524–1760. Outremont Quebeci: Lanctôt. ISBN 2894850603.



Nexus externi |







Wiktionary-ico-de.png
 Vide New France in Victionario.







Commons-logo.svg
Vicimedia Communia plura habent quae ad Novam Franciam spectant.




  • Archives Canada-France. Propositum digitalizationis Archivorum Nationalium Canadae et Franciae.

  • Annales Belli Septem Annorum.


  • Chronologie de l'histoire du Québec.)


  • Descripsion des costs, pts., rades, illes de la Nouuele France faict selon son vray méridien ('Descriptio litorum, punctorum, portuum, et insularum Novae Franciae secundum meridianum verum facta'). World Digital Library, Bibliotheca Congressionalis.


  • France In America. Situs Bibliothèque nationale de France et Bibliotheca Congressionalis: textus et tabulae.

  • Imperium Francicum anno 1683.


  • Museum Virtuale Novae Franciae. Museum Civilizationis Canadense.

  • Nova Francia: 1524–1763.


  • Nova Francia Electronica. Portus interretialis ad omnia ad Novam Franciam pertinentia.




-

Popular posts from this blog

How to label and detect the document text images

Image
1 $begingroup$ This is what I mean as document text image: I want to label the texts in image as separate blocks and my model should detect these labels as classes. NOTE: This is how the end result should be like: The labels like Block 1, Block 2, Block 3,.. should be Logo, Title, Date,.. Others, etc. Work done: First approach : I tried to implement this method via Object Detection, it didn't work. It didn't even detect any text. Second approach : Then I tried it using PixelLink. As this model is build for scene text detection, it detected each and every text in the image. But this method can detect multiple lines of text if the threshold values are increased. But I have no idea how do I add labels to the text blocks. PIXEL_CLS_WEIGHT_all_ones = 'PIXEL_CLS_WEIGHT_all_ones' PIXEL_C...
Read more

Vallis Paradisi

Image
Coordinata: .mw-parser-output .geo-default,.mw-parser-output .geo-dms,.mw-parser-output .geo-dec{display:inline}.mw-parser-output .geo-nondefault,.mw-parser-output .geo-multi-punct{display:none}.mw-parser-output .longitude,.mw-parser-output .latitude{white-space:nowrap} 33°03′S 71°37′W  /  33.05°S 71.617°W  / -33.05; -71.617 Vallis Paradisi Res apud Vicidata repertae: Civitas : Chilia Numerus incolarum : 296 655 Zona horaria : UTC-4 Situs interretialis Nomen officiale : Valparaíso Gubernium Consilium : municipal council of Valparaíso Geographia Superficies : 401 600 000 Metrum quadratum Coniunctiones urbium Urbes gemellae : Ovetum , Badalona , Santa Fe , Ora longa , Sciamhaevum , Quantunia , Callao , Bat Yam , Melaka , Novorossiysk , Busan , Corduba , Odessa , Rosario , Malacca , Barcino , Soteropolis , Franciscopolis (California) , Guanajuato, Silao Tabula aut despectus Despectus in portum sinumque et urbem Vallis Paradisi Vallis Para...
Read more

Tabula Rosettana

Image
Tabula multilinguis Rosettana in Museo Britannico ostenditur. Tabula Rosettana, [1] etiam titulo OGIS 90 agnita, est stela decreto de rebus sacris in Aegypto anno 196 a.C.n. lato inscripta. Tabula iuxta Rosettam Aegypti, urbem in delta Nili et ad oram maris Mediterranei iacentem, anno 1799 a milite Francico reperta est. Inventio stelae, linguis duabus scripturisque tribus inscriptae, eruditis Instituti Aegypti statim nuntiata est; ibi enim iussu imperatoris Napoleonis eruditi omnium scientiarum (sub aegide Commissionis Scientiarum et Artium) properaverant cum expeditione Francica. Qua a Britannis mox debellata, tabula Rosettana Londinium missa hodie apud Museum Britannicum iacet. Textus Graecus cito lectus interpretationi textuum Aegyptiorum (in formis hieroglyphica et demotica expressorum) gradatim adiuvit. Denique textum plene interpretatus est Ioannes Franciscus Champollion. Ab opere eruditorum cumulativo coepit hodiernus scripturae hieroglyphicae linguaeque Aegyptiae a...
Read more