Nomen proprium






Statua Ambiani in palatio Iustitiae sita, cuius in basi nomen proprium Ciceronis inscriptum est.


Nomen proprium est nomen substantivum, quo homo privatus a ceteris dinoscitur hominibus, aut res aliqua a ceteris membris eiusdem generis distinguitur. Cum igitur nomine proprio singularis a singulari individuumque ab individuo dinoscatur, nomine appellativo res ad eandem categoriam pertinentes ex mundo colliguntur. Aegaeum mare dictio est, quae ex nomine proprio (Aegaeum) et nomine appellativo (mare) constat. Aegaeum hic ad certum mare refertur, mare autem certam indicat categoriam, quae a ceteris categoriis, sicut lacu aut monte, distingui debet, si quidem intellectum mundi capere volumus.




Index






  • 1 De usu nominum propriorum


  • 2 De scriptione nominum propriorum


  • 3 Notae


  • 4 Nexus interni


  • 5 Bibliographia





De usu nominum propriorum |


Singuli homines omnium gentium et nationum nomine proprio a ceteris dinoscuntur, quae quidem distinctio variis rationibus fieri solet, prout moribus cuiusque populi convenit. Sunt gentes, quarum homines uno tantum nomine cognoscuntur. Apud Romanos antiquos multiplicia nominum genera erant. In exemplo est Lucius Cornelius Scipio Barbatus, cuius nomen plenum hisce partibus constat: Lucius (praenomen) Cornelius (gentilicium) Scipio (cognomen) Barbatus (agnomen).


Etiam varia loca et tempora quae in publicis et privatis rebus gerendis conspicua sunt, proprio nomine appellari solent. Itaque fluvii lacus maria regiones vici urbes silvae valles colles montes suo quaeque nomine notantur. Nec solum his, nam temporibus notabilibus, sicut feriis et certis diebus mensis, suum cuique nomen proprium dari solet.


Interdum nomen proprium appellativi loco adhibetur, cum certa alicuius personae proprietas ad alium quempiam transfertur: si quis enim ingenio par fere Alberto Einstein esse videatur, nihil obstet, quin "Einstein est" dicatur. Neque hic ille dicitur vir, qui anno 1921 praemium Nobelianum physicae accepit, sed potius ad ingenium eiusdem hominis refertur.[1] Ex appellativo contra nomen proprium fit, cum aliqua res aut vis per personificationem profertur, sicut Mens Fides Virtus Concordia.[2]



De scriptione nominum propriorum |


Nomina propria in scriptione alphabetica littera grandi incipiunt ita ut in nominibus personalibus omnes totius nominis partes sua quaeque prima grandi littera notentur (sicut Marcus Porcius Cato Uticensis); in toponymis autem ipse locus non pars nominis est sed potius nomen appellativum nomini loci adtributum. Itaque hoc modo scribitur:[3]Caspium mare[4] (Plinius, Curtius Rufus), Hiberus fluvius (Plinius), Fucinus lacus (Suetonius), Samos insula (Servius), Vescia urbs (Livius), Gaditana civitas (Cicero), Erycus mons (Cicero), etc.


Etiam nomina temporum notabilium prima littera grandi scribi solent, ut fit in mensium nominibus notandis: November et November mensis (Plinius, Columella), December et December mensis (Suetonius), etc. Dies certi mensuales (qui sunt Kalendae Nonae Idus) a plurimis editoribus prima littera grandi notantur.





Notae |




  1. ↑ Cf. Asher (2011_ 309).


  2. ↑ Cic. N.D. 2.79.


  3. ↑ Haec est ratio et usus optimarum editionum philologarum (Bibliotheca Oxoniensis, Bibliotheca Teubneriana, Collection Budé), quarum auctoritas sane nulla alia auctoritate superari videtur.


  4. ↑ Constat hunc usitatum esse verborum ordinem, quamquam sane inverso quoque ordine uti licet, sicut mare Caspium (Curtius Rufus, Pomponius Mela). Nihilo minus, locus (mare, fluvius, mons, ...) prima littera minuscula scribitur.


Nexus interni


  • Index praenominum


Bibliographia |



  • Asher, Nicholas (2011) Lexical Meaning in Context: A Web of Words. Cambridge University Press.

  • Kajanto, Iiro (1965) The Latin Cognomina. Societas Scientiarum Fennica.

  • Otto, Gualterus (1898) Nomina propria Latina oriunda a participiis perfecti. In aedibus B. G. Teubneri.

  • Salomies, Olli (1987) Die römischen Vornamen. Studien zur römischen Namengebung. Societas Scientiarum Fennica.

  • Solin, Heikki (1982) Die griechischen Personennamen in Rom: Ein Namenbuch, I-III. Walter de Gruyter.

  • Solin, Heikki (1996) Die stadtrömischen Sklavennamen: Ein Namenbuch, I-III. Franz Steiner Verlag.

  • Solin, Heikki & Salomies, Olli (1988) Repertorium nominum gentilium et cognominum Latinorum. Olms-Weidmann.




-

Popular posts from this blog

How to label and detect the document text images

Image
1 $begingroup$ This is what I mean as document text image: I want to label the texts in image as separate blocks and my model should detect these labels as classes. NOTE: This is how the end result should be like: The labels like Block 1, Block 2, Block 3,.. should be Logo, Title, Date,.. Others, etc. Work done: First approach : I tried to implement this method via Object Detection, it didn't work. It didn't even detect any text. Second approach : Then I tried it using PixelLink. As this model is build for scene text detection, it detected each and every text in the image. But this method can detect multiple lines of text if the threshold values are increased. But I have no idea how do I add labels to the text blocks. PIXEL_CLS_WEIGHT_all_ones = 'PIXEL_CLS_WEIGHT_all_ones' PIXEL_C...
Read more

Vallis Paradisi

Image
Coordinata: .mw-parser-output .geo-default,.mw-parser-output .geo-dms,.mw-parser-output .geo-dec{display:inline}.mw-parser-output .geo-nondefault,.mw-parser-output .geo-multi-punct{display:none}.mw-parser-output .longitude,.mw-parser-output .latitude{white-space:nowrap} 33°03′S 71°37′W  /  33.05°S 71.617°W  / -33.05; -71.617 Vallis Paradisi Res apud Vicidata repertae: Civitas : Chilia Numerus incolarum : 296 655 Zona horaria : UTC-4 Situs interretialis Nomen officiale : Valparaíso Gubernium Consilium : municipal council of Valparaíso Geographia Superficies : 401 600 000 Metrum quadratum Coniunctiones urbium Urbes gemellae : Ovetum , Badalona , Santa Fe , Ora longa , Sciamhaevum , Quantunia , Callao , Bat Yam , Melaka , Novorossiysk , Busan , Corduba , Odessa , Rosario , Malacca , Barcino , Soteropolis , Franciscopolis (California) , Guanajuato, Silao Tabula aut despectus Despectus in portum sinumque et urbem Vallis Paradisi Vallis Para...
Read more

Tabula Rosettana

Image
Tabula multilinguis Rosettana in Museo Britannico ostenditur. Tabula Rosettana, [1] etiam titulo OGIS 90 agnita, est stela decreto de rebus sacris in Aegypto anno 196 a.C.n. lato inscripta. Tabula iuxta Rosettam Aegypti, urbem in delta Nili et ad oram maris Mediterranei iacentem, anno 1799 a milite Francico reperta est. Inventio stelae, linguis duabus scripturisque tribus inscriptae, eruditis Instituti Aegypti statim nuntiata est; ibi enim iussu imperatoris Napoleonis eruditi omnium scientiarum (sub aegide Commissionis Scientiarum et Artium) properaverant cum expeditione Francica. Qua a Britannis mox debellata, tabula Rosettana Londinium missa hodie apud Museum Britannicum iacet. Textus Graecus cito lectus interpretationi textuum Aegyptiorum (in formis hieroglyphica et demotica expressorum) gradatim adiuvit. Denique textum plene interpretatus est Ioannes Franciscus Champollion. Ab opere eruditorum cumulativo coepit hodiernus scripturae hieroglyphicae linguaeque Aegyptiae a...
Read more