Gaius Plinius Caecilius Secundus
Gaius Plinius Caecilius Secundus (communiter Plinius minor, natus Novi Comi anno 61 vel 62; mortuus veri similiter anno 113 vel 115) scriptor Latinus fuit. Plinius anno 82 tribunus militum in Syria fuit, deinde quaestor, tribunus plebis, praetor et anno 100 consul suffectus, anno 111 denique legatus pro praetore provinciae Ponti et Bithyniae consulari potestate Bithyniae et Ponti provinciae, fuit nepos Plinii maioris anno 79 in eruptione Vesuvii mortui. Dum adhuc puer est, pater Caecilius mortuus est, et avunculus Plinium adoptavit.
Fuit Quintiliani, rhetoris et doctissimi viri, discipulus. Fuit etiam Taciti amicus, ad quem duas epistulas misit (Epistulae 6.16, 6.20) ut narraret quomodo avunculus mortuus esset et quae eodem die ipse fecisset.
Ter Plinius uxorem duxit sed nullos liberos genuit. Imperator Traianus autem ei ius trium liberorum dedit.
Plinius suam pecuniam dedit ad magistrum conducendum ut liberi Novi Comi discerent (Epistulae 4.13); dedit quoque balnea et bibliothecam (CIL V.5262 = ILS 2927).
Opera |
- Panegyricus Traiani
Epistularum libri decem (numero 369)
- Libri I-IX: epistulae ad amicos
Liber X: epistulae et quas inter se Plinius et Traianus imperator miserunt.
Nexus externi |
Vide Gaius Plinius Caecilius Secundus apud Vicifontem. |
- Panegyricus
- Epistularum libri decem
- Eruptio Vesuvii Latine et Anglice
Bibliographia |
- Veteriora
Iohannes Albertus Fabricius, Bibliotheca Latina (Hamburgi: Schillerus, 1712) textus pp. 477-484
- Noviora
- Nicholas F. Jones, "Pliny the Younger's Vesuvius "Letters" (6.16 and 6.20)" in Classical World vol. 95 (2001) pp. 31-48 JSTOR
- Greg Woolf, "Pliny's Province" et Tønnes Bekker-Nielsen, "Local Politics in an Imperial Context" in Tønnes Bekker-Nielsen, ed., Rome and the Black Sea Region (Aarhus University Press, 2006. ISBN 87-7934-174-8) pp. 93-117.